Disney wat, of wel dan?
Gepubliceerd op: - Leestijd ongeveer: 2 minuten
Als kind heb ik maar een paar Disney tekenfilms gezien. Sinds een paar jaar ben ik mijn achterstand aan het inhalen.
Trouwe lezers, het is tijd dat ik wat beken: als kind heb ik weinig Disney tekenfilms (enkel De Kleine Zeemeermin en Belle en het Beest) gezien. De meeste heb ik gezien vanaf mijn late tienerjaren. Maar redelijk recent heb ik besloten om de achterstand wat in te halen.
De lijst tot nu toe
- De kleine zeemeermin
- Belle en het Beest
Vanaf mijn 18e:
- De Leeuwenkoning
- De 101 dalmatiers
- Lady en de Vagebond
- Ratatouille
- The Princess and the Frog
Sinds vorig jaar:
- Sneeuwwitje
- Assepoester
- Alice in Wonderland
- De Aristokatten
- Doornroosje
- Luca
- Encanto
- Frozen
- Up
- Soul
- Turning Red
- Moana
- Tangled
- Hercules
- Inside Out
- Finding Nemo
Mijn ervaring
Hoewel het niet echt een project is, en er geen method to the madness is, is het grappig om te doen. De afwisseling tussen de Disney klassiekers (jaren '50), de moderne klassiekers (1990-2000) en de moderne tekenfilms (alles na 2000) maakt het wel interessant. Zo merk je dat de Disney-aanpak eigenlijk niet is veranderd sinds de eerste tekenfilms. Nog steeds zijn de tekenfilms een soort musical: er zitten altijd wel een of meerdere liedjes in.
Het verraste me ook wel dat de "oudjes" nog goed kijkbaar waren en de tand des tijds goed doorstaan hebben in mijn opinie. Het tempo van die films is nog altijd goed. Wel moet ik toegeven dat ik Alice in Wonderland de oubolligste vond van de klassiekers. Weinig meisjes zullen zich anno nu kunnen identificeren met Alice, en dat komt vooral door haar taalgebruik.
Ranking qua muziek
Geen Disney-tekenfilm zonder dat er een personage in zingen uitbarst! Mijn top 3 op dat gebied:
- Belle en het Beest
- De kleine zeemeermin
- Frozen
Ranking qua verhaal
Vergeleken met de klassiekers uit de jaren '50 durven de modernere tekenfilms wel meer bepaalde thema's aan te kaarten, zoals depressie (Inside Out), acceptatie (Frozen), toxische ouder (Tangled), groot ego (Moana), spijt (Soul), onbespreekbare zaken (Encanto). Dit geeft de tekenfilms wel een diepere lading.
- Soul
- Tangled
- Belle en het Beest
Met eervolle vermelding voor Frozen, dat wel.
En de concurrentie dan?
Nu Pixar ook van Disney is, blijven enkel de tekenfilms van Dreamworks over. Daar heb ik vorig jaar:
- The Prince of Egypt
- Joseph, King of dreams
- Boss baby
- De Gelaarsde Kat (Puss in Boots)
van gezien. Hele goede tekenfilms, al is De Gelaarsde Kat mijn favoriet. Antonio Banderas is de perfecte stemacteur voor deze miauwende en spinnende Don Juan en er zit veel humor in.
Niet vorig jaar, maar wel gezien op TV een tijd geleden: Kung-fu Panda en Shrek. Goeie tekenfilms, maar eerder gewoon vermakelijk dan dat ze echt bleven hangen.
Van Sony heb ik vorig jaar Vivo gezien, ook een fijne.
Welke moet ik nog zien?
Ik heb zeker nog niet alle klassieke tekenfilms of moderne tekenfilms gezien. Welke ontbreken nog in mijn lijstje en moet ik zeker een kans geven? Laat een reactie achter!
← Terug naar blogoverzicht