40 jaar in muziek
Recent ben ik 40 jaar geworden. Muziek is altijd heel belangrijk geweest in mijn leven, dus lijkt het me leuk met een nieuw jaar op til om terug te blikken op muziek in diverse periodes van mijn leven!
Laten we eerst even gaan naar mijn kindertijd. De eerste herinneringen die ik heb was een cassettebandje met allerlei kinderliedjes, en eentje met Sinterklaas-liedjes. Oh en een cassettebandje van de Fabeltjeskrant! En daarnaast luistersprookjes van Lekturama, maar goed dat is geen muziek, haha!
Blijkbaar ben ik daarna wat "opgevoed", want de volgende herinneringen die ik heb is de LP van Kinderen voor Kinderen 10. Ik heb nogal wat meegezongen met "Kip, patat en appelmoes", "Ouders te koop", "Bang voor de bal" en "Stuntelkampioen".
Maar het is ook al tijd voor volwassener werk. 1989/1990 is namelijk het doorbraakjaar van Clouseau. En ja, Koen Wauters was mijn eerste celebrity crush. De single "Domino" werd veel gedraaid en de radio mocht harder bij "Daar gaat ze". Het is ook het tijdperk van de Playbackshow (Kennen we het nog? "Met zijn allen!") en de Soundmixshow (zie Belgische intro), in Nederland met Henny Huisman, in België met Bart Kaëll)! Vreemd om veel later te beseffen dat vele zangers daar hun carrière hebben gestart, zoals Marco Borsato, Gerard Joling en Edsilia Rombley. De Belgische zender VTM heeft daarnaast ook een grote hit met het programma "10 om te zien!". Daar maak ik kennis met nummers die nog steeds erg favoriet zijn: "Song of Ocarina" en Matthias Reim met "Verdammt Ich Lieb Dich".
Als 6 of 7-jarige maak ik ook kennis met de film Dirty Dancing. "I've had the time of my life" is nog steeds mijn lievelingsnummer. Nobody puts Baby in a corner. Hoewel geen musical, is het een film waar muziek heel belangrijk is. En legt het onbewust de voedingsbodem voor musicals en zelf willen performen.
En dankzij de radio maak ik kennis met meer toppers: “Take on me” van A-Ha, “You” van Ten Sharp, de hits van Right Said Fred (Don’t talk, just kiss, baby), “Would I lie to you” van Charles en Eddie, “Don’t let the sun go down on me” van George Michael en Elton John.. Enfin, ik kan nog wel even doorgaan. Door mijn ouders krijg ik ook de ‘60’s en ‘70’s mee: Beatles, Rolling Stones, The Eagles, Fleetwood Mac.</p>
In mijn tienerjaren krijg ik weinig nieuwe favorieten, uitgezonderd Celine Dion met haar album "Falling into you". In Belgie wordt "Con te partiro" van Andrea Bocelli een grote hit, nadat het nummer op de begrafenis van Julie en Melissa - slachtoffers van Dutroux - gebruikt wordt. Het album "Bocelli" wordt de eerste CD die ik van mijn eigen geld koop. Ik blijf verder in de jaren '80 en vroege jaren '90 hangen, met o.a. Roxette. Ik word - uiteraard - een fan van de Spice Girls en luister met een vriendin naar Aqua en Laura Pausini.
Ik word ook verliefd op het fenomeen musical, dankzij een amateurversie van "The Wiz"" in Baarle. En ik wist: dit wil ik ook! In de laatste jaren van de Soundmixshow in Nederland is er ene Bart die Ian Gillan imiteert en Gethsemane uit "Jesus Christ Superstar" zingt. Ik ben gevloerd door hoe goed het is. En het is nog steeds mijn favoriete musicalnummer. Als je me wil laten huilen: draai dit nummer.
In de periode tussen mijn 20 en 30 begint het al wat meer te kriebelen om zelf te performen, een spontane aanmelding voor een musicalcursus in Breda laat me meteen kennis maken met het fenomeen auditie doen. Ik word niet toegelaten omdat er aan mijn zang gewerkt moet worden, maar ze moedigen me wel aan iets met musical te doen omdat ze zeker talent zien. Hierdoor besluit ik zanglessen te gaan nemen. Eerst in Breda, later in Baarle. Bij auditie voor een musical in Baarle krijg ik al wel een rol in een musical, maar nog geen zangrol. Ik vind het enorm leuk, maar merk ook dat meer 2 dagen hetzelfde trucje doen lastiger is dan ik dacht. Toch doe ik auditie voor een nieuwe musical, maar door zenuwen verknal ik deze. Lekker meebrullen met Musicals in Concert dan maar!
Na mijn 30ste breid ik uit qua genres: ik ontdek metal, EDM, trance,... En met zanglessen ben ik mijn eigen stijl en stem aan het zoeken. Ik volg inmiddels zanglessen in mijn nieuwe woonplaats Antwerpen. De complete vocal techniek doet wonderen om goed te leren zingen en meer durven te proberen met mijn stem. Vooralsnog blijkt dat het repertoire van Vaya Con Dios me het beste ligt, al kan mijn stem "Rumours has it" van Adele aan, "Don't stop believing" van Journey en kan ik best aardig Sandra Kim die Sia covert op mijn beurt weer coveren.
Recent heb ik de muziek van Taylor Swift ontdekt, en die zit ook in mijn bereik. Sinds 2022 staan de lessen echter even noodgedwongen op pauze, maar ik hoop de zanglessen in de nabije toekomst toch weer op te kunnen pakken.
Ik had het eerder al even over emotie en geraakt worden door een nummer. De laatste 15 jaar is geraakt worden door muziek, performance of de techniek van een zanger heel belangrijk voor me. "Chevaliers de Sang Real" van de soundtrack van de Da Vinci Code heeft dat bijvoorbeeld. Maar ook "Somewhere" van Within Temptation met Anneke Van Giersbergen, "Shallow" van Lady Gaga en Bradley Cooper, "This is me" uit de Greatest Showman. Goeie perfomances uit de Masked Singer, talentenjachten of het Eurovisie Songfestival (ja, daar zijn heus goeie nummers en artiesten af en toe) kunnen me zeker enthousiast maken. Zo is er Barbara Pravi met Voila (sorry, Emma Kok. Ik blijf heel vaak bij het origineel). Een goed concert kan het bij mij ook laten kriebelen.
De droom van een musicalrol is er nog steeds wel, maar eerlijk: zelf een coverbandje beginnen en hier en daar voor de leuk gaan zingen? Ja, heel graag. En ik wil heel graag dat dat gaat gebeuren in de komende 10 jaar (I'm never giving it up) ! Ik merk echt dat ik er iets mee moet gaan doen. Maar eerst in januari naar een concert van Clouseau, terug waar het ontdekken van muziek voor mij als kind begon.
